Het project waar ik al maanden aan werkte is mislukt.
In het Engels zouden we zeggen: een #epicfailure 🙈.
Geen van de doelen die ik voor mezelf gesteld had werden gehaald.

Ik had er nochtans veel tijd, liefde en kennis ingestoken.
En toch ging het keihard mis.
Dat kwam hard binnen.
Ik voelde mij een mislukkeling, en ik voelde ook verdriet.

Nochtans is zelfs wat mislukt een kans om meer liefde te ervaren:

“Alles is een les die God me graag ziet leren” (WdI.193.t)

Maar wat bedoelt Een Cursus in Wonderen hiermee?
Heeft God dit met opzet laten mislukken?

Natuurlijk niet.
Maar de verschillende elementen van de situatie bieden me elk afzonderlijk wel een kans om te vergeven, en zo meer liefde te voelen.

Ik ben waardevol


Een Cursus in Wonderen herinnert ons eraan dat onze waarde niet afhankelijk is van wat we zeggen, doen, of bereiken:

“Jouw waarde wordt niet bepaald door te onderwijzen of te leren. Jouw waarde wordt bepaald door God.” (T4.I.7:1-2)
En wat verder:
“Nogmaals: niets wat jij doet of denkt of wenst of maakt is nodig om jouw waarde te bepalen.” (T4.I.7:6)

Wanneer ik verdriet voel omdat ik in mijn ogen gefaald heb, dan is dat altijd omdat ik mijn werkelijke waarde vergeten ben.

“Hoor dan het enige antwoord van de Heilige Geest op alle vragen die het ego opwerpt: jij bent een kind van God, een onschatbaar deel van Zijn Koninkrijk, dat Hij geschapen heeft als deel van Hem. Niets anders bestaat en alleen dit is werkelijk.” (T6.IV.6:1-2)

Met dit in gedachten voel ik mij al een beetje getroost.
Het is zo fijn om te lezen hoe waardevol ik ben.
Maar hoe kan ik mijn eigenwaarde (mijn eigen waarde) nu ook werkelijk ERVAREN?

Dat kan door de situatie over te dragen aan de Heilige Geest, mijn innerlijke gids.
Hij kan mij helpen om mij te herinneren wat ik in waarheid ben: pure liefde.
Ik bid: “Help mij om deze situatie anders te zien.”

Daarnaast ga ik aan de slag met mijn emoties.
Een handige tool daarvoor is het ‘levels of mind’ diagram van David Hoffmeister. (levelsofmind.com)

Wanneer ik het diagram gebruik ontdek ik dat mijn verdriet veroorzaakt wordt een diepe, onbewuste overtuiging:
Het geloof dat ik schuldig ben omdat ik gefaald heb en het geloof dat ik waardeloos ben.

Deze overtuigingen vormen een onbewuste blokkade voor het ervaren van liefde.
Niet alleen in deze situatie, maar op alle momenten van de dag.
Dankzij de analyse van mijn emoties komen deze onderliggende foute overtuigingen aan het licht, en kan ik ze laten helen door het licht.

De Cursus zegt:
“Wanneer je bedroefd bent, weet dan: dit hoeft niet zo te zijn. Depressiviteit ontstaat uit een gevoel beroofd te zijn van iets wat je wilt en niet hebt. Bedenk dat je van niets beroofd bent, behalve wanneer jijzelf daartoe besluit, en neem dan een ander besluit.” (T4.IV.3:1-3)

Door op de bovenstaande manier aan de slag te gaan met mijn schijnbare mislukking, ‘zuivert’ de Heilige Geest de situatie. Enkel de liefde die erachter zit, blijft dan nog over.

Niets gaat verloren

Maar wat dan met al die liefde die ik oprecht in dit project gestoken heb? Is die liefde dan verloren?
Nee.

Jezus troost ons:
“Niets gaat ooit verloren behalve de tijd, en die heeft uiteindelijk geen betekenis.” (T26.V.2:1)

Bovendien kan ik zelf onmogelijk weten wat een succes is, en wat niet:
“Sommige van je grootste vorderingen heb jij als mislukking aangemerkt, terwijl je sommige van je diepste inzinkingen als succes hebt bestempeld.” (T18.V.1:6)

Zoek niet buiten jezelf

Zo mogelijk de belangrijkste les die elke mislukking in zich meedraagt is volgens de Cursus ongetwijfeld de volgende:

Zoek niet buiten jezelf. Want dat is tot mislukken gedoemd, en je zult tranen storten elke keer dat een afgod valt. De Hemel kan niet worden gevonden waar hij niet is, en nergens anders kan er vrede zijn. Geen enkele afgod die jij aanbidt wanneer God roept, zal ooit in Zijn plaats antwoorden. Geen enkel ander antwoord dat jij daarvoor in de plaats kunt stellen doet jou het geluk vinden dat Zijn antwoord brengt. (T29.VII.1:1-5)

Wat een vergissing was het om mijn geluk afhankelijk te stellen van het slagen van mijn project.
Ik heb maw. ‘buiten mezelf gezocht’ naar wat mij moest gelukkig maken. Mijn project is een ‘afgod’ geworden.
Maar het is zinloos om ons geluk te laten afhangen van succes in de wereld. Echt geluk komt enkel door de ervaring van wie we ZIJN.

Niemand komt hier zonder nog hoop, een of andere langslepende illusie, of een droom te hebben dat er buiten hem iets is wat hem geluk en vrede brengen zal. Als alles in hem is, kan dit niet het geval zijn.  En zodoende ontkent hij door zijn komst de waarheid omtrent zichzelf, en zoekt hij naar iets wat mĂ©Ă©r is dan alles, alsof een deel daarvan werd afgezonderd en gevonden kan worden waar heel de rest niet is.  Dit is het doel dat hij het lichaam verleent: dat het zoekt wat hem ontbreekt, en hem geeft wat hemzelf compleet zou maken.  En zo doolt hij doelloos rond, op zoek naar iets wat hij niet vinden kan, en gelovend dat hij is wat hij niet is.
(T29.VII.2:1-5)

Voel jij je soms een mislukkeling of is er in jouw leven recent iets mislukt?

Wees dan zacht voor jezelf.
Ook jij, beste lezer, bent oneindig waardevol.
Laat jouw grote mislukking een groot succes worden, doordat ze je dichter bij de liefde brengt die in je is en altijd bij je is, ongeacht je omstandigheden. Laat deze schijnbare tegenslag jou leren dat je liefde bent, en dat je recht hebt op alles. Niet omwille van wat je doet, maar omwille van wie jij bent.

Wanneer wij ons vereenzelvigen met onze Bron en ons herinneren wie we zijn, dan maakt het niet uit of we al dan niet succesvol zijn in de ogen van de wereld. We realiseren ons dan dat wij al alles hebben wat we ooit zouden kunnen wensen.

Uiteindelijk komt het vergeven van onze schijnbare mislukking neer op de beslissing om ons te vereenzelvigen met iets dat groter is dan ons ego: ons onveranderlijke zelf dat voor altijd veilig is in de eeuwigheid.

Tom